درباره ما
از همان سپیده دم حیات آدمی بر پهنه گیتی، تلاش و کوششی مداوم برای چیرگی بر دردهای بشری آغاز گردید. آثار به جا مانده از آن دوران بیانگر اقدام جسورانه آدمیان برای درمان جراحات می باشد.
در این میان، میراث بشری متعلق به ده هزار سال پیش از میلاد یافت می شود که برای برش استخوان در جراحی مورد استفاده قرار گرفته اند.
بر پایه اطلاعات مندرج در کتب طب یونان می توان دریافت که بقراط، حکیم نامور یونانی روش ساخت اره و تیغ برای به کارگیری در عمل جراحی را به شاگردان خود آموزش داده است. وی به پیشگامان مهندسی پزشکی آموخت تا با شکل دادن به صفحات ظریف فلزی و تبدیل آن به تیغ اره جراحی، ابزار مورد نیاز خود را برای درمان بیماران فراهم آورند.
در قرن اول میلادی در رم باستان، سلسوس موفق شد ابزارهایی مانند چاقو، اره، پروپ و وسایلی از این دست را در جراحی بکار گیرد. پس از آن نیز تلاش ها برای تکمیل این ابزار و وسایل ادامه یافت تا آنجا که در قرن هجده و نوزده میلادی، تولید ابزارهای جراحی از فلز نقره و مس به دست صنعتگران ماهری سپرده شد تا دست ابزارها و اره ها را با بهره مندی از اشکالی زیبا از عاج و استخوان ساخته شود و یا با چوب خراطی شود.